Ақша мен экономиканың өзара байланысы өте тығыз, олар экономикалық
жүйенің негізгі құрамы болып табылады. Ақша жүйесі экономикалық
үдерістерге оларды күшейтумен немесе бәсеңдетумен әсер етеді.
Елдің экономикалық жағдайы, сол елдің экономикалық кеңістіктегі
интеграциясы мемлекеттің ақша жүйесіне, оның атқаратын қызметіне тікелей
байланысты. Макроэкономикалық тепе-теңдік ақша рыногында белгілі бір
тепе-теңдіктің болуын қалайды. Олардың ішіндегі ең бастысы ақшаға деген
сұраныс пен ұсыныстың тепе-теңдігі.
1991 жылы Қазақстан нарықтық қайта құруды жүзеге асыра бастады. Алайда,
сол кезде жұмыс істеген бірыңғай ақша жүйесі тұрақсыз болды. Жас
мемлекеттер бірінен соң бірі өздерінің ұлттық валюталарын немесе уақытша
ақша белгілерін енгізе бастады. 1992 жылы рубль аймағында Қазақстан,
Өзбекстан, Ресей және Тәжікстан елдері ғана қалды. Республикаға кеңестік
рубльдің бақылаусыз көптеп келуі инфляцияның шарықтап өсуіне әкеліп
соқты. Қазақстан өз валютасын енгізуге мәжбүр болды. Өйткені, рубль
аймағында тұрып, Қазақстан Ресейдің қаржы институттарына бағынышты күй
кешті, дербес монетарлық, экономикалық саясатты жүргізе алмады.
1993 жылы 3 қарашада Президенттің Жарлығымен құрылған Ұлттық валютаны
енгізу жөніндегі мемлекеттік комиссия ұлттық валютаны енгізудің
тұжырымдамасын дайындады. Бұл құжатта жаңа валютаның енгізілу мерзімі,
тәсілі, жаңа валютаны айырбастау пункттеріне жеткізу мәселелері,
қолма-қол ақшаны айырбастау коэффициенті мен лимиттері, валюта бағамын
қалыптастыру және басқа маңызды мәселелер айқындалды. Ұлттық валютаны
енгізудің заңдылығын сақтау және өркениетті түрде енгізу үшін дайындалып
жатқан іс-шаралар туралы халықаралық ұйымдар және көрші елдердің
үкіметтері дер кезінде хабардар етілді.