Ганна заўсёды,
як і Мульцік,
працавала на зямлі. За адзін месяц вайны яна пахавала траіх дзяцей. Ды і апошні сын Віцёк быў нейкім няудалым, але ён цягне свой лёс у горадзе удалечыні ад маці.
Ганна не злуецца на свае жыцце. Менавіта ў
вобразах Ганны і Мульціка раскрываюцца далікатнасць і чысціня пачуццяў чалавека.