Николай Степанович Гумилев өмiр сүредi және сол әйтеуiр күмiс ғасырыны атауды тасысатын поэзияның шынайы құлпыра гүлдеуi тыныштықтың Долгоесiнен кейiн момент басталатында орыс өмiрiнiң мерзiмiне жасап шығарды. Николай Гумилев гимназия жылдарында әлi парнасецтер және символисттардың француз ақындары поэзияға көңiлi шабады. Ол 1905 жылда жаңа жерлердiң жаулап алушыларына дөкiр өзiне меңзейтiн конквистадорлардың жолы өз бiрiншi жинағы шығарады, өйткенi мақсат жаулап алумен поэзияға алтындай кесектер және алмас диадемалардың поэзиясының қазынасын толтырылу санайды. Ақын (1886—1921 ) өз кемдiсiне қалқан, орыс поэзиясының қазынасында шындығында гауhар болатын Жалынды бағана мұндай Романтиялық түс ғажайып ақындық жинақтар iнжу босатуға үлгередi. Ғана емес Н.С.Гумилевтi жасап шығарады, ол әдеби Ресей өмiрiнiң ұйымдастырушылардың бiрлерi болуға тырысады. Олардың iшiнен әдеби кештер жер қойнау ақындардың цехтың ақындық жастарының бiрiктiруi дүниеге келедi