Сонау бір жылдары барлығына ауыр тиген оқиға болған еді. Оқиғаның мазмұны мынадай, қиын қыстау заман еді, xалықты бай,беделді кісі сымақтар билейтін. Өң бойлары зұлымдыққа толы жауыздар xалықты салықты дер уақытында төлемесендер түбір тұқымдарынмен талқандаймын деп қорқытатын. Қарапайым xалықтың арасында өз құқығымды қорғаймын деп, билікке қарсы "ерлік көрсету" деген мүлдем жоқтын қасы еді, себебі олардың барар жері, басар тауы, қоныстанар үйі болмағасын амалдың жоғынан көңетің. Жоқшылық пен зұлымдыққа жаны төзбей, өмірден тілеп алғаным осыма?!деп назданып, оданда өмірден "өз еркіммен" қоштасқаным артық деушілірдің саны да күн сайын көбейген еді. Бұл жолды таңдағандарды билік "жоқтама,жоқтаушы болмандар" деп үкім шығарып, олар салықтан жалтару үшін, билікке міндетті қызметтерден босатылу үшін т.б жағдайлар үшін әдейі жасаған істері деп "xалық жаулары" деп айыптады. Осылайша бұл зұлымдық келмей тұрып, айрандай ұйып отқан xалықтың тас талқаны шықты...