Қияс- ол ақылды бала. Қияс егіс басына келгенде күннің де алқызыл шапағы жер бетіне тарай бастаған еді. Бала су құйып үйренген және жер қазып үйренген.Бір күні әкесі майданға кетіп қалған еді, ал анасы ауру болатын. Қияс ішінен сөйлеп отырды "Алдымен құлақ арықты шығыс бетіндегі атыздарды суарамын" деп ойлайды. Қияс анасы ауру ішіненде жылады. Бұл жерді менің қалайда бітеуім керек" деп ойлайды ол іштей...