“Он төрт жасар жігіт” әңгімесінде Саян арқылы Ұлы Отан соғысы жылдарындағы жігерлі де қайсарлы балалардың мінез ерекшелігіне ерекше көңіл бөледі. Саянның соғысқа барам деп сұрануы, “сөз жоқ, мен оларды жеңіп барып, ауылға келемін” деген сенімі – сол тұстағы барша жанның арман-мақсаты. Ол әкесі майданға кеткен соң, ауру ана, іні-қарындасқа қамқор, бір отбасының арқа сүйері болған, ерте есейген ұрпақ өкілінің типтік бейнесі.