Наяўнасць у слове літары ф (фасоля, фарба, Фёдар, фальклор);
бю, вю, кю, мю, фю ў каранях слоў (бюро, бюракратыя, кювет, мюслі);
пачатковыя э, о і непрыставачнае а (энцыклапедыя, эра, опера, ангіна);
спалучэнні ге, ке, хе ў корані (кефір, агент, схема);
спалучэнне некалькіх галосных у корані (біялогія, дуэт, ідэал);
цвёрдыя зычныя д і т у спалучэннях дэ, тэ, ды, ты, зацвярдзелы ц (дэтэктыў, дыстанцыя, дыван, тыгр, цыркуль, цырк);
прыстаўкі а–, ант(ы)–, архі–, контр–, рэ–, дэ–, дыс–, амфі– (антыцаркоўны, архіварыус, контрігра, рэвалюцыя);
–ізм– (–ызм–), –іст– (–ыст–), –ір– (–ыр–) і інш. (абстракцыянізм, арганізм, антаганіст) і інш.