Узды инде бик күп дистә еллар белән моннан тыш, 9 май, кайчан тәмамланды Икенче бөтендөнья сугышы. Без, хәзерге яшьләр, хәтта күз алдына да китерә алмыйбыз барлык аны ужасов. Һәм бу бик яхшы. Безгә бик бәхетле яшәргә тыныч вакытта, ия булырга бик күп мөмкинлекләр тормыш. Без сугыш турында нәрсә беләбез бер хикәя карт һәм китап тарихы буенча. Ә миллионлаган кешеләр өчен бу куркыныч вакыйга иде тормышка ашырылды.Сугыш алып килде күп горя. Расих, һәр гаиләдә югалттык яраткан кешеләрнең күбесенең хәтта кабере юк... Яшь егетләр погибали бу куркыныч сугышларда, попробовав күренгәнчә тормыш. Сугыш чоры балалары алмадык һәм уйларга турында матур игрушках. Алар алмадык хәтта нормаль йөрергә мәктәпкә. Аларның күбесе калды сиротами. Ә сугыштан кайтмадылар калеки, белән генә түгел, ранами тәнендә белән дә болью ятты.Әмма сугыш открывала кешеләрдә һәм бик күп яхшы. Барыбыз да ярдәм итәргә тырыштык, бер-берсенә катлаулы хђл. Хакына алсын азат итәргә туган җире нче илбасарларына, кешеләр совершали батырлыклар, жертвуя үз тормышы. Ә прабабушка дип сөйләде, дип оккупированном шәһәрендә немец солдатлары подкармливали безнең балалар. Әби сөйләде, дип, сугыш ужасна нәкъ менә чөнки анда катнашалар һәм үлә кешеләр түгел испытывающие нәфрәт, бер-береңә.Шуңа күрә, 9 май – Җиңү Көне – бәйрәм якты, моңсу, бер үк вакытта. Бер яктан, безнең армия җиңү яулады, освободила илебезне. Ләкин болар барысы да бик кадерле кыйммәт – миллион кешенең гомерен, елгалар слез һәм бик күп искалеченных судеб. Рәхмәт ветераннар – тере һәм почивших – аларның батырлыгы " Җиңү Көне – иң кече, без нәрсә эшли алабыз. Без шуны истә тотарга тиешбез-кешеләр ярдәмендә кемгә хәзер дөньяда яшибез. Бу ярдәм итәчәк выучить горький дәресе тарихы һәм беркайчан да повторять аның.