Пайшоў снег.Сначала вельмі дробны, а потым як паваліў буйнымі хлопьями.Я выбегла на улицу.Подняла ўверх галаву паглядзець як падае снег.О, гэты цуд! Высока-высока ў небе сняжынкі кружаць першых год. Снег складаецца з прыгожых снежинок.Которые ўсе разные.Даже па "Дыскаверы" казалі, што кожная сняжынка уникальна.И аднолькавых ня бывает.Снежинки лёгка параць у паветры, а потым ціха кладуцца на зямлю, на дахі дамоў, на ладошки.Я працягнула перад сабой рукі далонькамі вверх.И тут адна з сняжынак вытанчана і грацыёзна прызямлілася на маю ладонь.Едва-ледзь кранула варежки.Она, сапраўды, незвычайна прыгожая! Такая вострая і сіметрычная, па крузе паўтараецца шматгранны узор.Конечно, прырода пастаралася, калі прыдумляла сняжынкі !