Қазақ халқы танымаса да, "құдайы қонақпын" деген адамды қарсы алады. Жол жүріп келе жатқан адам кез келген ауылға, үйге келіп, қонақ бола береді. Қазақ халқында "қазақтың бірі қыдыр" деген сөз бар. Бұл сөздің мағынасы: "Алланың жіберген сыйы қырық адаммен бәрге келуі мүмкін". Сондықтан "қонақпен бірге құт, ырыс келеді, қонақты қусаң, құт, ырыс, кейін қашып кетеді" деген түсінік бар.
Қазақ үшін қонақты қарсы алмау, күпеу- ұят. Қонақты қарсы алуға, шығарып салуға ерекше мән береді. Қонақ келгенде үй иесі алдынан шығып қарсы алып, есікті өзі ашып, үйге кіргізіп, өзі қонақтардан кейін кіріп, есікті жабуы керек. Бұл - қонақпен келген "құт", "ырыс" бәрге кірсін дегені.
Қонақ күту - қазақ халқының ең жауапты ісі. Оларды риза етуге тырысады. ең алдымен, қонақтарға сусын (қымыз, шұбат) беріледі. Содан кейін шай ішіледі. Шайдан кейін қонақтардың көңілді отыруына үй иесі жағдай жасайды. ауылдағы әнші, күйшілерді шақырып, қонақтардың көңілін көтереді. Қонвқты жақсы қарсы алған үйді "мырза үйі", ал дұрыс қарсы алмаған үйді "сараң" дейді.
Осы дәстүр қазір де бар. Шетелден келген қонақтар "қазақ халқы- қонақжай халық " деп бекер айтпайды.