Я жыву з бацькамі ў вялікiм новым доме на
сёмым паверсе. Пераехалі мы сюды нядаўна , але ўжо прывыклі да новага
памяшкання: яно лепш за ранейшае. Калі ўваходзіш у кватэру, адразу апынаешся ў
вялікiм і прасторным пярэднім пакоі. Каля адной сцяны вешалка і шафа, каля
другой — трумо. Побач дзверы ў кухню, а з іншага боку, справа, уваход у наш
пакой і спальню бацькоў. Дзіцячы пакой у нас прасторны і светлы, з яго можна
выйсці ў лоджыю. У гэтым пакоі гаспадарым мы з братам. Тут стаяць два ложкі —
мой і Рамана. Левы кут займаюць шафа для нашых цацак і шафа для вопраткі.
У нас добрая бібліятэка , дзе сабраны самыя цікавыя кніжкі. Каля сцяны справа
стаяць пісьмовы стол з кніжнымі паліцамі і тумба для магнітафона і тэлевізара.
За пісьмовым сталом я раблю ўрокі, малюю. Сумленна кажучы, ён не заўсёды выглядае
ахайна, таму мама часам незадаволена мною. На кніжных паліцах стаяць
падручнiкi і кніжкі з серыі «Дзіцячая энцыклапедыя», якія я час ад часу люблю
перагортваць. Сярод кніг ёсць трохі вольнага месца, там у мяне ляжаць прыгожыя
каменьчыкі, знойдзеныя ў гарах, горная асака, лісце розных раслін з батанічнага
саду. Кожную раніцу, адкрываючы вочы, я бачу гэтую прыгажосць, якая нагадвае ,
ҹто лета неўзабаве вернецца і мы ўсёй сям’ёй зноў паедзем да ласкавага мора. Яшчэ
ў нашым пакоі шмат цацак, якія я падарыла Раману, але ён ніяк не прывыкне да
таго, ҹто іх трэба прыбіраць. Цяпер вы ўяўляеце, як выглядае мая кватэра.
Прыходзьце да нас у госці і ўбачыце, як у нас чыста і ўтульна.