Бірде Қожанасыр көрші ауылға тойға барыпты.Тойда адам көп. Қожанасыр әдеттегі ескі шапанын,мәсісін киіп келген еді.Айналасындағылар өңшең әл-ауқатты адамдар.Той иелері сол байларды төрге шыгарып,ас беріп, сыйласып жатты.Ал Қожанасырдың үстіндегі киімінен оны ешкім менсінбеді.Өзгелердің елемегендеріне шыдай алмаган Қожанасыр үйне қайтып барып,әдемі шапанын,жаңа аяқ киімін киіп тойға қайтып келеді.Жаңағы той иелері Қожанасырды көре сала "о,Қожеке келіңіз төрлетіңіз, астан алыңыз"-деп сый корсете бастайды.Сонда Қожанасыр алдына қойган асқа шапанының жеңін батырып"Же шапаным,же!"дейді. Мұны корген конактар Қожанасырдан бұл ерсі қылығының мәні неде екенін сурайды:
-Сендер менің мені елемей,ескермей мына киіміме бола кіргіздіңдер ғой.Міне менде асты тиісті егесіне беріп отырмын- деген екен