Бұрынғы бұрынғы заманда бір етікші болыпты.Ол бар өмірін баласына арнапты.Ал оның әйелі болса басқа біреуге тиіп кетіпті.Ол етікшінің жалғыз баласы болыпты.Етікші баласын өмірінен артық бағалап,жақсы көріпті.Етікші күнніге баласына ас іздеп орманға шығады.Орманда қояндар өте көп еді.Бірақ,етікші бірді бір қоянды атпапты.Оның себебі оның жалғыз қызы қоянды жақсы көретін еді.Етікші қызын асырау үшін етікші де болған , аңшы да болыпты.Етікшіні айналадағы әрбір адам сыйлап,оны Анғыр деп атаған.
Бір күні Аңғыр қызына ас іздеп орманға барады.Орманнан бір түлкіні атып,қызына алып келеді.Қызы оның дәмін татып,түлкінің дәмін ұнатып қалады.Солайша қызы әкесінен түлкіні тағы алып келіп,беруін сұрайды . Әкесі қызының бетін қайтармай,орманға барайын деп жатқанда,қыздың анасы келеді.Анасын көрген қыз есікті тарс жауып алады.Оны көрген әкесі әйеліне қарамай орманға жөнелтеді.Сонда әйел;
-Сен де менен қашып барасын ба?,-дейді.
-Жоқ,бұрында сен менен қашқансын ал қазір сенен мен емес қызым қашты,-деп жауап қайтарады.
Әйелі оны естіп есіктін аузында жылап отырады.Етікші кетіп қалып , жолда сиқырлы етік тауып алады.Бірақ,етікші оның сиқырлы екенін білген жоқ.Етік өте ескі еді.Етікті көрген әйелі оның бірден сиқырлы екенін білді.Әйел негізі шын мәнінде етік үшін келген екен.Етіктің сиқырлы екенін білген етікшінің қызы,әкесіне айтады.Әкесі мен қызы анасының қандай екенін біліп,оны қуып жібереді.Содан соң әкесі мен қызы бұрыннан бері орындай алмаған тілектерін етікке орындатып , бақытты да ,баянды өмір сүреді.