Васіль Быкаў "Балота"
1. Грушка была маладая, нізкарослая і бухматая на сонечным прыволлі, калючае яе сучча абвісала да самага долу і добра затуляла чалавека.
2. З закапцелага коміна крайняе хаты віўся ўгару слабы дымок, гатаваўся сняданак.
3. Сонца ўжо даволі высока паднялося ў небе і няблага прыгравала ягоныя плечы, штаны ззаду і боты памалу падсыхалі пасля начнога купання ў балоце.
4. I праўда, за парослым альшынамі раўком, відаць было, пасвіўся невялічкі статак – некалькі кароў хадзілі па сенажаці, збоч сноўдала жаночая постаць.
5. Косця тым ранкам устаў рана, пабудзіла маці, – падышла радоўка на пасту.