Иң яҡшы традицияларына, урыҫ классик рәсем яҙылған мужественный һәм трагический полотно Лежнева "Поимка Доға" (1930). Драматизм һәм сложность барышын милли тарих показаны бында аша яҙмышын бер геройы, остропсихологического яуап яҡшы теләк, питающего китәргә-се преследующих дошмандарыңдың, солдат царского отрядтәре. Тарихи ваҡиғалар, билдәле булғанса, уҙыуын ауылынан йыраҡ түгел Миндишево Шайтан-Кудеевской волости. Темное пятно түбән фигуры фонында ҡышҡы ҡар... сағылышында заттар һәм неловкой, өҙөп-йолҡоп пози нигеҙе – ҡаты хисе надвигается ҡурҡыныс. Трагический исход хәл сиренән ниндәй һөҙөмтә менән тамамланаса билдәле. Тик бер отчаяния, бер безопасности күренмәй шул үҙҙәрен тотоу яҡшы теләк. Тышҡы яҡтан нигерии, уның образы наделы рәссам, эске бик ҙур көс, мораль сыҙамлығы, неудержимый үҫешкә т свободы, һәм был көс, был свободолюбивые нәзим, асыҡ түгел видят несокрушимая ныҡлыҡ, көс һәм ынтылыш үҙаллылыҡ халҡы – шулай глубокий эмоциональность, волнующая значительность происходящего.
Предчувствие надвигается ҡайғы-хәсрәт көсәйтә яҡшы ижад ителгән пейзажды фон – порошин урман, застуженный уральские горы, төрлөһөнән замыкание композиция, пасмурное предсердие күк, бай йөкмәткеле морозно мой һауа. Тышай туже пейзаж тартып-һуҙып үҙенең тишину яуап бирә душевного торошона нигеҙе.
Менән союзының эске эстәлеге сәләмәт созвучие һәм "суриков" иң картиналар, уның серебристо-ҡара менән һәм күп кенә күк һәм розово отблеск. В. и. Суриков күрһәтте туранан-тура йоғонто яһай ижады Лежнева нимә тураһында ул асыҡтан-асыҡ яҙа үҙенең "ижтимағи ойошмаһы" : "Һуң рәсем сәнғәте мәктәбенең И Мешкова минең взор мөрәжәғәт голубь быуаттар, унда мин эҙләгән прообразы совершивших ваҡиғаларҙың барыһы ла иғтибар сосредоточить был халыҡ геройҙары: Степан Разин, Салавате Юлаеве, Емельян Пугачев, Чапаевы, Иван Якутов" .