Міне, Тауелсіз Мемлекет атанғанына биыл 25 жыл толып отыр. 25 жыл ішінде көптеген жетістіктерге жетіп, қазақ елін көркейтіп, дуние жузіне таныта білдік. Бул улкен – жетістік. Əрине, бунын бəрі елбасымыз Нурсултан атамыздын арқасында. Əрине, бул кун бізге онайлықпен келген жоқ. Осы азат кун ушін ата-бабамыз, Апке – ағамыздын қаншама көз жастары төгілді, көптеген қан төгілді. Бул бостандықты халқымыз бурыннан тілеген. Сонау «Ақтабан шубырынды, Алқа көл сулама» аламапты, «Кіші қазан» төнкерісі, Қабанбай, Бөгенбай, Исатай мен Махамбет көтерілістері, осы азат кун ушін курескен. Осы көтерілістерден кейін енді ғана есімізді жиып келе жатқанда, Ресей бодандығына кірдік. Одан көрмеген азаптарымыз қалды ма? Тіптен тіліміз бен дініміз жойылып кете жаздады. Қаншама халық аштықтан қырылды. Дал осы кезде Германия улы Отан соғысын ашты. Бар жиған – тергенін, азық – тулігін халқымыз, майданда жургендерге берді. улы Отан соғысы женіспен аяқталғаннан кейін, қанша Ресей бодандығында болсақта, есімізді жиып, Сабира, Ляззат, Қайрат сияқты жау журек батырларымыз Тауелсіз мемлекет болуымыз ушін қайтадан көтеріліске шықты. Осы апке – ағаларымыздын арқасында 1991 жылы 16 желтоқсан Қазақстан Республикасынын Тауелсіз куні болып жарияланды. Осы жылы 1 желтоқсан куні Президентіміз сайланды.