«Менің Отаным — Қазақстан. Қазақстанның жерінде пайдалы қазбалар бар.. Қазақстан Республикасы Еуразия құрлығындағы мемлекет Қазақстанның жері кең — байтақ және өте бай. Табиғаты әр алуан. Мұнда жазық дала да, орман да, тау да, өзен де, көл де, шөлді аймақтар да бар. Тәуелсіз Қазақстанның бас қаласы — Астана. Ол Есіл өзенінің бойында қасиетті Сарыарқа жерінде орналасқан. Өз салт — дәстүрлері бар.. Астана — үлкен, әсем, таза қала. Қазакстан Республикасының Мемлекеттік Елтаңбасында бидай масағы мен қанаттанған пырақ бейнеленген. Бұл - туған жерімізге деген терең сүйіспеншілік. Өсімдіктер мен жануарлар әлемін қадірлеп құрметтеуден туындаған.
– Менің туған өлкем Қазақстан. Қазақстанның табиғаты өте тамаша. Мұнда көк аспанмен таласқан әсем таулар, тап– таза бұлақтар мен өзендер, ну ормандар, жидек бұталары, сан алуан өсімдіктер бар.
Бұл ғажап өлкенің аң – құстары мен қоса жер қойнауындағы қазба байлықтарын айтсаңызшы. Бұл - туған жерімізге деген терең сүйіспеншілік. Өсімдіктер мен жануарлар әлемін қадірлеп құрметтеуден туындаған.
Халқымыздың өз ұрпағын, табиғатты аялап, сақтауға тәрбиелейтін алуан түрлі кұралдары бар. Солардың бірі - тыйым салатын сөздер: «Көк шөпті жұлма, таптама», «Көктемде жан-жануарға тиіспе», «Үйге кірген жыланға ақ құйып шығар», т.б.Дүние жүзі көлемі және жекелеген мемлекеттер ішінде жануарлар мен өсімдіктерді қорғау туралы комиссиялар құрылып ,сирек кездесетін және құрып бара жатқан түрлер тізімі жасалды.Сонан кейін Халықаралық және жеке мемлекеттер Қызыл кітаптары жазылды.Жойылып бара жатқан өсімдіктер,өсіп тұрған табиғат жиынтығын шама келсе толықтай қорғағанда ғана сақтау мүмкін шығар.Себебі:қазағым айтады ғой «Жалғыз ағаш орман емес,жалғыз үй қорған емес»деп,сол айтқандай өсіп тұрған өсімдіктеріміз келер ұрпаққа да қызмет етуі керектігін түсінетін мезгіл жеткен сияқты.