Тіл – атадан қалған асыл мура. Ол өзге журтқа елдігімізді танытатын, өткенімізді өшірмейтін, қанмен жазылған бай тарихымызды бугінгі кунге жеткізетін шежіреміз.
Адам баласы дуниеге келген саттен бастап айналадағы жана уғымдарды, табиғат қубылыстарын ана тілінде уғына бастайды. Бесік жырларынан бастап сан ғасырлар бойы халқымыз даріптеп, дамытып келген қоғамдық, саяси - алеуметтік мадени, рухани байлықтарды адам ана сутімен бойына енген туған тіл арқылы игеріп, игілігіне айналдырады. Өткеніне көз жіберіп, ой елегінен өткізіп таразылайды, ғылым көкжиегіне шығарып самғатады, келешегіне жол сілтейді.
Ана тілі арқылы адамдар бір – бірімен сөйлесіп, ойын жеткізеді., пікір алысады. Өзінін ана тілі арқылы оқып, білім алады, өз ортасында тарбиеленеді. Ана тіліміз арқылы халқымыздын өресін көрсететін, улы – улы адеби, мадени туындылар жасалды. Ана тілі – халқымыздын өмір суріп, қоғамдық өмірде дамып отыруынын көрінісі, ырі кепілі. Біріншіден ана тілі халқымыздын дуниеге келіп, өмір суруімен тікелей байланысты, екіншіден, ана тілін умытып, ана тілінде сөйлемеген, ана тілінде талім – тарбие бере алмаған халықтын келешегі жоқ, тағдыры мушкіл болып, тарих сахнасынан өшеді.