Назоўнік – самастойная часціна мовы, якая абазначае прадметы або асобу прадмета, адказвае на пытанні хто? што?, мае род, скланенне, змяняецца па ліках і склонах, у сказе часцей за ўсё бывае дзейнікам ці даданым членам сказа (Мядзведзь, воблака, вераб’і, сшытак, камбайнер, траўка, ластаўка, суніцы, дзверы, школьнікі, сям’я, тэрыторыя, баяніст...).
Склоны назоўніка:
Н. каго? чаго?
Р. хто? што?
Д. кім? чым?
В. каго? што?
Т. аб кім? аб чым?
М. каму? чаму?