Бир куни арыстан казанга су кайнатып, жануарларды жинайды. "Ким сол ыссы суды ишеды, соган кымбат сыйлыгым бар"- деды.
Жануарлар кезекпен-кезек казанга жакындайды, бирак кайнап турган суды ишуге батылы бармайды. Сонынан коян келип, казанды котереды де:
-Ыссы су ишкенды унатамын! -дейды.
-Онда иш! -деп айкайлайды жануарлар. Сонда коян казанды катармен турган жануарларларга бир-бирлеп:
-Кориндер, су шыныменде ыссы! -деп корсетеды. Сонгы жануарга келгенде, су суып, коян ишип алады. Жануарлар ан-тан болады.
Алданып калган арыстан коянга сыйлыгын усынып:
-Мине, нагыз батыр! - деп мактайды.